Әнием учагы

Күп телләрдә сөйләшкән халыкны,

Бүлгәләде язмыш пычагы.

Күп җирләрне күреп уйландым да,

Иң газизе,әнием учагы.

Әнием,күпме түзде бу йөрәгем,

Күпме шатлык,кайгы кичердем.

Тормыш миңа әле татлы сыра,

Әле агулы су эчерде.

Кем белә бит,

Йөрәккәем бер көн,тибүеннән туктар

Сагыштан,җырдан өзелер.

Шул чагында

Ялгыз алмагачлы өйгә

Син өйрәткән догалар,

Туган нигезгә сибелер.

Йөрәк көтә,йөрәк ярата белә,

Нәрсә кирәк инде аңарга?

Аңа ялкын кирәк.Чөнки йөрәк,

Бирелгәндер бары янарга.

Мәхәббәт ул үзе бөек сер.

Түбән Кама

Корбан Галеев.